Και μετά σιωπή...
«Τούτος είναι ο πάτος», λέμε κάθε φορά, «πιο κάτω δεν έχει». Μέχρι να έρθει η επόμενη. Μια σφαίρα που φυτεύεται σε κεφάλι, ένα θανατηφόρο σπρώξιμο από τον καταπέλτη, ένα πλοίο που φεύγει παραβαίνοντας κάθε κανόνα ηθικής - όχι μονάχα του νόμου, μια ανακοίνωση απλής όσο και υποκριτικής αποποίησης ευθύνης. Και μια δήλωση αμέριμνου υπουργού που εξισώνει θύτη και θύμα, και μια ένοχη σιωπή των λοιπών επισήμων, και η δική μας βεβαιότητα για τη διάρκεια της συζήτησης. Σήμερα, αύριο, άντε και μεθαύριο, αν δεν έρθει κάτι καινούργιο να ταράξει για λίγο το τέλμα μας. Για λίγο μόνο.
Και μετά σιωπή. Κάποιος Αντώνης που νόμισε ότι τα πλοία φτιάχτηκαν για να μεταφέρουν ανθρώπους θα κείτεται κάτω από το χώμα - εκεί δεν χρειάζονται εισιτήρια - στρατιές δικηγόρων θα ψάχνουν παραγράφους των νόμων, χιλιάδες σελίδες δικογραφιών θα γεμίζουν ερμηνείες και συμπεράσματα, ίσως κι ένας ποιητής θα σκαρώσει στίχους σαν εκείνους του Βάρναλη:
«...Και συ, Νόμε, των άνομων ασπίδα,
σαν τη μαϊμού από κλώνο σ’ άλλον πήδα...»
Και μετά σιωπή. Πλοία θα λύνουν και θα δένουν σε λιμάνια, ο αμέτοχος στον ανθρώπινο πόνο κύριος υπουργός θα συνεχίσει να κατέχει θέσεις εξουσίας προσφέροντας παντού το παχυλό του τίποτα, καινούργιες ειδήσεις θα ταράζουν κατά καιρούς τα βαλτόνερα. Για λίγο, πάντα για λίγο.
ΥΓ 1. Είναι κι ένας ακόμη λόγος να θλίβεσαι σήμερα: Η μαύρη σελίδα στην ιστορία της ελληνικής ναυτοσύνης. Ενός κλάδου που θράφηκε με αλμύρα και αίμα και που είχε (και έχει νομίζω) κανόνα ζωής την ανθρωπιά.
ΥΓ 2. Λιμενικό, μ’ ακούς; Χαιρετίσματα!
ΥΓ 3. Μακαρίζω εκείνον τον διορατικό Δεσπότη που μετά το μεγάλο ναυάγιο του πλοίου «Ηράκλειον» πρόσφερε ελπίδα στον άνθρωπο, ανθρωπιά στην ακτοπλοΐα με την πρώτη εταιρεία λαϊκής βάσης, μακαρίζω κι εκείνους που τον μιμήθηκαν, εταιρείες αλήστου μνήμης πλέον. Λείπει, σίγουρα λείπει εκείνος που θα μπορέσει να προσφέρει σταγόνες ελπίδας στις μέρες μας - θυμίαμα στο μνήμα του Αντώνη.
ΥΓ 4. Να κάνουμε ένα βήμα, αδέρφια, μια κίνηση, να ξεφύγουμε από το τέλμα. Το χρωστάμε στον κάθε Αντώνη, το χρωστάμε στην καμένη πατρίδα.
ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ, ΣΕΠΤΈΜΒΡΙΟΣ 2023